How can you see into my eyes like open doors...

1. Το άρωμα του ονείρου του Τομ Ρόμπινς
2. Trainspotting του Ίρβιν Γουέλς
3. Ο Αλχημιστής του Πάολο Κοέλο

Καθόμουν και σκεφτόμουνα γιατί μου αρέσανε τόσο αυτά τα βιβλία...Έχω διαβάσει αρκετά του Τομ Ρόμπινς και σε όλα έχει αυτή την τρέλα και αλλοφροσύνη Γιατί το συγκεκριμένο? Το trainspotting το αγόρασα κατά λάθος γιατί είχε ωραίο εξώφυλλο (εκδόσεις ΟΞΥ - το πρώτο εξώφυλλο με το οποίο κυκλοφόρησε). Ε, τον Αλχημιστή όλος ο κόσμος τον διάβασε, έγινε σούπα, και είπα και 'γω να το δανειστώ(μη χαραμίσω τα λεφτά μου για κάτι που έχει γίνει της μόδας!) και να το διαβάσω με κάθε επιφύλαξη όμως.

Τελικά κατάλαβα ότι ένα βιβλίο έχει σχέση με τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο της ζωής του καθένα που θα διαβαστεί. Τελικά το σωστό timing παίζει ρόλο και στην ανάγνωση βιβλίων! Απίστευτο. Ειδικά όταν διάβαζα το Trainspotting (μια dark εποχή) νόμιζα ότι ο συγγραφέας γράφει για μένα και όχι για τον ήρωα. Υπήρχε απόλυτη ταύτιση σε κάποια σημεία.

Επειδή λοιπόν πιστεύω ότι ο χρόνος και το βιβλίο πρέπει να συντονιστούν, τώρα δεν μπαίνω στην διαδικασία να τα ξαναδιαβάζω Έχω την αίσθηση ότι θα απογοητευθώ και θα τα απορρίψω.

Και κάποια επιπλέον σχόλια ...

• Τα βιβλία του Τομ Ρόμπινς αρχικά εκδιδόταν από την Aquarious. Μετά αλλάξαν οίκο(εκδοτικό με την καλή έννοια πάντα!) και δεν ξαναπήρα βιβλίο του. Δεν μ' αρέσουν ,δεν μ' αρέσουν, δεν μ' αρέσουν!!!
• Επιπλέον, σ' εκείνον τον Αλχημιστή η μνημειώδης φράση "Αν θέλεις κάτι πάρα πολύ όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσεις"(ή κάπως έτσι τέλος πάντων) είναι ότι πιο ηλίθιο έχω διαβάσει και ακούσει ουκ ολίγες φορές. Προτιμώ τον νόμο του Μέρφυ ότι αν κάτι μπορεί να γίνει χειρότερο θα γίνει (ή κάπως έτσι ...και εδώ!). Έτσι και αλλιώς, βάση αυτού πορεύτηκα σε ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου.