How can you see into my eyes like open doors...

Σήμερα, Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2007, κηρύσσω επίσημα την έναρξη του χειμώνα στην Κοζάνη! Το πρωί χιόνισε λίγο (για το καλό) και τώρα φυσάει πολυυυυύ... Αν και διακρίνω και μια ηλιαχτίδα στο μπαλκόνι. Ό,τι να 'ναι είμεθα.
Και όπως πάντα, έτσι και φέτος, εδώ θα αργήσει να έρθει το καλοκαίρι...snif-snif.

Προχτές το βράδυ ξεκίνησα να βλέπω τη σειρά The IT crowd. Χτες το απόγευμα - με ενδιάμεση διακοπή για εργασία και χαρά - την τέλειωσα Η σειρά είναι απλά γ@-μ@'-τη! Είναι η δεύτερη καλή σειρά που βλέπω μετά το Twin Peaks (που δεν ήταν και κωμωδία όπως αυτό).
Οι δύο πρωταγωνιστές υποδύονται τους computerάδες ενώ η κοπελίτσα της παρέας είναι η άσχετη με το άθλημα. Το μεγαλύτερο μέρος της σειράς διαδραματίζεται στο υπόγειο της εταιρείας στην οποία και εργάζονται ενώ δουλειά τους είναι να κάνουν τεχνική υποστήριξη στους υπολογιστές.
Δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να εκτιμήσει κάποιος το χιούμορ και τις ατάκες στη σειρά αν δεν είχε ποτέ επαφή με τύπους σαν και αυτούς. Το θέμα είναι ότι οι χαρακτήρες είναι εντελώς πραγματικοί και όχι πλάσματα φαντασίας όπως και τα προβλήματα που τους προκύπτουν. Αν ποτέ συναντήσετε στο δρόμο σας computerάδες να είστε σίγουροι ότι σκέφτονται, φέρονται και αντιδρούν όπως περίπου και οι πρωταγωνιστές.
Βρείτε τη σειρά και κατεβάστε τη. Αξίζει!

Σήμερα έμαθα ότι ένας γνωστός έφυγε. Αυτοκτονία ή έγκλημα δεν ξέρουν ακόμα. Είχα χρόνια να τον δω. Απλά είχα συνδέσει και μαζί του τα καλοκαίρια της εφηβείας στην Αθήνα. Μεγαλώνεις και βλέπεις ανθρώπους άλλοτε μακρινούς άλλοτε κοντινούς να λείπουν. Περίεργο συναίσθημα αλήθεια.